Chapter 12 cz.1

„Dziękujemy za wybór linii lotniczych 410. Prosimy o zapięcie pasów”

Ugh. Nigdy nie lubiłam latać samolotami. Wszystko związane z nimi przyprawiało mnie o dreszcze. Nie chciałam siadać obok okna bo miałam lęk wysokości, więc puściłam Harry'ego jako pierwszego. Zaśmiał się pod nosem ale następnie usiadł od strony szyby.

Gdy samolot wzniósł się w górę, całe moje ciało zadrżało i spięło się. Ręką ściskałam udo chłopaka nie zdając sobie sprawy jak mocno wbijam w nie swoje paznokcie. Najwyraźniej jego udo zabolało go od kontaktu moich paznokci kiedy uścisnął moją dłoń i odsunął ja od siebie.

-Ała. Kochanie, wszystko dobrze? - zapytał patrząc w moje tęczówki po czym uśmiechnął się czekając na odpowiedź

-Przepraszam. Po prostu nienawidzę samolotów – odparłam

-Więc jeśli zaśniesz nie będziesz musiała się martwić o to jak wysoko jesteśmy. Wiem, że tego się właśnie boisz – uśmiechnął się

W sumie miał racje. Jednocześnie dobrze byłoby zasnąć, ale nie mam jak. To tak jak zasnąć na stojąco. Bardzo trudne jest zasnąć w samolocie. Kiedy jednak odchyliłam głowę, żeby następnie zamknąć oczy i uciąć sobie drzemkę, mój telefon zaczął wibrować. Wyciągnęłam go z kieszeni i odblokowałam klawiaturę. Wyświetlił się napis „zablokowany”. To Harry programował mój telefon więc może kogoś zablokował. Jednak dostałam od nieznajomego wiadomość którą zamierzałam przeczytać. Trochę się wahałam ale w końcu otworzyłam kopertę a mały list wyświetlił się przed moimi oczami.

To jakiś żart? Guzeł w moim gardle zaczął się formować. Nie chciałam żeby ktoś wtrącał się w sprawy moje i Harry'ego, jednocześnie chciałam wiedzieć, skąd Harry ma tyle kasy na to wszystko, jednak odpuściłam sobie pytanie o to. Teraz zastanawiało mnie jedno – kto to napisał?

-Kto to był? - usłyszałam głos Harry'ego

Wymyśl coś Hannah! Nie mów mu co ktoś napisał!

-Umm, moja mama. Pyta czy wszystko idzie dobrze – skłamałam chowając telefon z powrotem do kieszeni.

-Oh dobrze więc. Spróbuj zasnąć. Chodź tu – uśmiechnął się i wyciągnął do mnie jedną rękę chwytając mnie za tył szyi jednocześnie drugą wskazywał puste miejsce na swoich kolanach.

Ułożyłam na nich swoją głowę mając pewność, że będzie mi tak nie wygodnie. Jednak było całkiem miło. Harry zdjął swoją kurtkę i położył ją na moje plecy przykrywając mnie nią. Temperatura w samolocie była niska więc cieszyłam się, że Harry przykrył mnie.

~~~

-Hannah, kochanie. Już jesteśmy – ze snu wyrwał mnie głos mojego chłopaka

-Mmm – wymamrotałam niewyraźnie. Nie lubię być budzona.

Moje powieki poruszyły się a następnie oczy pewniej rozszerzyły. Podniosłam głowę z kolan Harry'ego i popatrzyłam wokół. Zobaczyłam, że każdy pasażer kieruje się do wyjścia stojąc w kolejce a ja nadal siedzę niewybudzona.

-Czemu nie obudziłeś mnie wcześniej, Harry? - zapytałam lekko oburzona

-Przepraszam. Wyglądasz uroczo kiedy śpisz – posłał mi szczery uśmiech który odwzajemniłam. Gdybyś ty wiedział, jak uroczy wyglądasz TY kiedy śpisz.

-Taaa – prychnęłam

Kurtka Harry'ego zjechała lekko z moich ramion po czym ja sama zorientowałam się, że mam ja jeszcze na sobie. Oddałam ją chłopakowi po czym ten wstał i wziął do ręki nasze bagaże podręczne. Wyszłam z siedzenia i wzięłam od niego swój bagaż po czym wyszliśmy z samolotu. Pod maszyną stał autobus dzięki któremu dostaliśmy się na lotnisko i odebraliśmy nasze bagaże. Wychodząc złapaliśmy taksówkę która zwiozła nas do hotelu podanego przez Harry'ego. Sama w hotelu. Z Harrym. O Boże.

Jakąś godzinę później dotarliśmy do hotelu. Taksówkarz wyjął z bagażnika nasze walizki. Stanęliśmy przed budynkiem. Cholera. Wygląda jak jeden z hoteli do którego przyjeżdżają drogie sławy. Myśl o tym, że Harry wydaje tak dużo pieniędzy na noc w tak drogim hotelu biegała ciągle po mojej głowie.

~~~

-Podoba ci się? Wziąłem pokój na samej górze dl odrobiny... prywatności – uśmiechnął się do mnie cwaniacko po czym cmoknął mnie w szyję.

-Tak, jest cudowny, ale... mam pytanie tylko proszę cię, nie bądź na mnie zły – baknęłam patrząc uważnie w jego oczy.

-Cokolwiek chcesz wiedzieć, pytaj – odparł  

_________________________________________________________________________________

Przepraszam że znów tylko połowa rozdziału, ale lepsze to niż nic chyba. Nie wiem kiedy pojawi sie kolejna część wiec po prostu nie pytajcie bo dostaniecie odpowiedź 'nie jestem pewna kiedy'. Mam na prawde dużo na głowie teraz. Kończą sie wakacje - mam problem z książkami, spędzam końcówke wakacji ze znajomymi, przygotowuje skecz z przyjaciółką i znajomymi, wiec robie wszystko naraz a w miedzy czasie wchodze na komputer, próbuje cos przetłumaczyc, ktoś przychodzi, wychodze, zapisuje tłumaczenie, wracm do niego kiedy indziej. P R Z E P R A S Z A M! 

Ogólnie przetłumaczyłam 27 tattoos i to jest moje drugie tłumaczenie i chyba tyle na koniec. Możliwe, ze bede pisac swoje opowiadanie, ale wszystko sie okaże. W każdym razie tłumaczyć więcej nie bede. 

Proszę jeszcze o komentarze, które są dla mnie meeeega ważne.

Dobranoc wszystkim!

@WrongSizeShoe1D